ایمپلنت فوری
ایمپلنت فوری
برای به دست آوردن نتایج درمانی ایده آل در زمان انجام ایمپلنت فوری ، تشخیص و طرح درمان بایستی دقیق باشد .
برای به دست اوردن نتایج ایده آل بایستی ۵ مورد در نظر گرفته شود .
- وجود ماکال پلیت ( دیواره استخوانی مطلوب )
- Primary stability
- طراحی ایمپلنت
- پرکردن فاصله بین ماکال پلیت و ایمپلنت
- بیوتیپ بافتی
محافظت از بافت سخت و بافت نرم در هنگام ایمپلنت فوری هدفی اساسی می باشد .
قصد ما از انجام ایمپلنت فوری ، حفظ کانتور و ابعاد بافت و همچنین کاهش زمان درمان می باشد .
بااین حال برای به دست آوردن نتایج فوق موفقیت آمیز در ایمپلنت فوری نیاز به انتخاب موارد دقیق می باشد .
در صورت مساعد نبودن شرایط ، قرار دادن ایمپلنت به صورت تاخیری مزایای متعددی دارد .
به علاوه برای انجام ایمپلنت فوری ، درمان جراحی مناسب ، روش های ترمیمی و تجربه کلینیکی ضروری می باشد.
بااین وجود این تکنیک مزایای متععدی دارد که شامل کاهش زمان درمان و کاهش تعداد مداخلات می باشد .
علاوه براین تکنیک از جهت عمر ایمپلنت و بازسازی بافت سخت و بافت نرم ، یک انتخاب قابل پیش بینی و ارزشمندی می باشد .
برای به دست آوردن نتایج مطلوب ، در هنگام انجام ایمپلنت فوری ۵ مرحله کلیدی بایستی دنبال شود .
این ۵ مرحله به عنوان fire شناخته می شوند
- وجود دیواره استخوانی (barcel plate )
- ثبات اولیه ( وجود حجم کافی از استخوان آپیکال )
- طراحی ایمپلنت
- پرکردن فاصله بین ایمپلنت و دیواره استخوانی ( jumping distance)
- بیوتیپ بافتی
در هنگام انجام ایمپلنت فوری ، کشیدن دندان بایستی به صورت بدون و آسیب انجام شود .کشیدن دندان می تواند توسط ابزار خاص مثل پیزوسرجری و پاپریوتوم انجام شود . در هنگام کشیدن دندان ، بافت لثه نبایستی کنار زده شود که این امر باعث جلوگیری از آسیب تغذیه خونی دیواره های استخوانی از لایه می شود .
- ماکال پلیت ( دیواره استخوانی
در ایمپلنت فوری ، وجود دیواره های استخوانی مطلوب برای جلوگیری از ایجاد عوارض زیبایی ضروری است .
برخی مولفین پیشنهاد داده اند وجودmm ۲۰ استخوان جهت جلوگیری از قبیل بافت نرم لازم است.
وجود فاصله ۳ میلی متری بین ایمپلنت ها برای تشکیل پاپیلا ضروری است .
ایمپلنت بایستی ۵/۱ از دندان مجاور فاصله داشته باشد تا بافت استخوانی حفظ شود و پاپیلا تشکیل شود .
موقعیت ایمپلنت emergence profile ترمیم نهایی را دیکته می کند .
موقعیت پاپیلا در ارتباط با موقعیت کرست استخوانی اطراف دندان بر طبق نظر مولفین :
هرگاه فاصله دندانی تا کرست استخوانی ۵ میلی متر یا کمتر باشد ، تشکیل پاپیلا انجام می شود .
در مواردی که ایمپلنت قرار داده می شود امکان به دست آوردن پروفایل بافت نرم بهتری وجود دارد .
در موارد کمبود می توانیم از مفهوم platform switching استفاده کنیم .
در مواردی که ازایمپلنت های platform switching استفاده می کنیم فاصله بین ایمپلنت و دندان می تواند ۱mm باشد و فاصله بین ایمپلنت و ایمپلنت می تواند بین ۵/۱ تا ۲ mm باشد .
- Primary (ثبات اولیه )
برای بدست آوردن ثبات اولیه مناسب در هنگام قرار دادن ایمپلنت فوری بایستی ۴-۲ استخوان ، پایین تر از دندان کشیده شده وجود داشته باشد .
ایمپلنت فوری برای بدست آوردن ثبات اولیه کافی ، ایمپلنت بایستی از نوع باشد .
- طراحی ایمپلنت :
برای به دست آوردن ثبات اولیه مناسب ، ایمپلنت بایستی از نوع خود پیچ شونده ( self tapping ) باشد تا در حین قراردادن ایمپلنت باعث فشرده شدن دیواره های و بهبود ثبات اولیه شود .
طراحی کلی ایمپلنت بایستی به گونه ای باشد ثبات اولیه را تضمین کند و حتی در مواردی که ایمپلنت در استخوانی قرار داده می شود که کیفیت مناسبی نداشته باشد .
برای به دست آوردن بهترین نتایج ایمپلنت بایستی به صورت قرار داده شود
- پر کردن فاصله بین ایمپلنت و دیواره های استخوانی هنگامی که ایمپلنت به صورت موفقیت آمیزی قرار داده شد ، بین ایمپلنت و دیواره استخوانی فاصله وجود دارد که این فاصله بایستی با بایومتریال پر شود .
پرکردن این فاصله مزایایی دارد که شامل
- پروسه ترمیم استخوان تغییر می یابد
- بعد از طی دوره ترمیم استخوان ، بافت سخت اضافی در محل موجود می باشد .( تشکیل استخوان اضافی در محل)
- جلوگیری از تحلیل بافت نرم
- بهبود تماس ایمپلنت و استخوان مارجینال
در واقع قرار دادن بایومتریال در فاصله بین استخوانی و ایمپلنت ، از دست دادن استخوان به دنبال کشیدن دندان را جبران می کند .
استفاده از CBCT از قبیل شکستن دندان می تواند در اندازه گیری و ارزیابی دیواره استخوانی ( باکال پلیت ) مفید باشد.
دیدگاهتان را بنویسید